Een week op de Africa Mercy

Lieve allemaal,

Er is alweer een week voorbij gevlogen! Wat gaat dat toch snel. Gelukkig heb ik nog 2 maanden te gaan. Want (don't take it personal) ik mis Nederland nog helemaal niet. Hoewel, soms 's avonds aan het einde van het werk denk ik wel eens: Dat stomme engels! Praat nou allemaal maar gewoon Nederlands. Tis wel een omschakeling hele tijd engels maar opzich gaat het wel, als ik iets niet begrijp vraag ik wat dat betekend en nieuwe woorden schrijf ik op om ze te leren :).

Afgelopen woensdag ben ik begonnen met werken. Nu heb ik het weekend vrij en moet maandag en dinsdag weer werken. De dagen beginnen wel vroeg: 5:45! Ontbijt is van 6:30-7:30 dus we moeten van tevoren alles klaarzetten, tijdens ontbijt zorgen dat alles goed gaat, bijvullen en na afloop alles opruimen en schoonmaken. Als we daarmee klaar zijn, (rond 8:30) zijn we vrij tot 10:30. Dan hetzelfde verhaal voor lunch, tot ongeveer 14:00 en dan weer vrij tot 15:30 en dan alles klaarmaken voor avondeten en weer hetzelfde verhaal, en dan zijn we ongeveer 7:30 klaar met werken.

Iedereen heel erg bedankt voor alle felicitaties voor m'n verjaardag afgelopen donderdag! M'n kamergenoten hadden een ' happy birthday' slinger op m'n bed gehangen, een meisje uit de USA die ik hier heb ontmoet had een kaart op m'n deur geplakt, ik had voor m'n roommates kruudpleatjes gebakken met een briefje erbij dat het m'n verjaardag was. Die werden zeer gewaardeerd want 's avonds waren ze op. Van Gerrit en Herma (mensen uit m'n thuisgemeente die hier ook wonen) heb ik een sleutelhanger met klompje gekregen :). Verder moest ik die dag gewoon werken dus was niet echt bijzonder gevoel.
Gisteren zijn we met een groepje naar de stad geweest naar de markt. Daar heb ik d.m.v. afdingen een armband en tas gekocht (zie m'n profielfoto :)) Ze denken allemaal dat wij blanken zo rijk zijn en vragen meer dan wat het waard is. Het is ook wel vervelend soms dat mensen bijna achter je aankomen of je wat wilt kopen.
Van het schip naar de stad is een half uur lopen dus we nemen meestal de taxi of de bus. Gisteren op de heenweg hadden we de bus, mensen achter ons zaten duidelijk over ons te praten want het enige wat we verstonden was Mercy Ships.
Gisteravond zijn we als nederlanders uit eten geweest. Deze week zijn een aantal belangrijke mensen (nouja iedereen is belangrijk) aan boord om te vergaderen over een 2e schip. 2 van hen zijn nederlands, o.a. Jan van den Bosch, bij de ouderen waarschijnlijk wel bekend. Voor de jongeren (en wie zich jongere voelt) hij is de oprichter en eerste presentator van de eo-jongerendag en presentator van hour of power en directeur van Beter-Uit Reizen. Zij hadden ons uitgenodigd om in een restaurant in de buurt te komen eten. Was heel gezellig, en heel leuk hele tijd nederlands te kunnen praten zonder dat je hoeft te vertalen.

Ik heb begrepen dat bij sommige mensen het nog niet helemaal duidelijk is waar ik nou precies ben gestrand. Dus zal kort een poging doen om het een en ander uit te leggen over het leven hier. Om te weten wat Mercy Ships precies is, ga naar www.mercyships.nl, daar is ook een virituele tour te zien. Het schip is eigenlijk een soort dorp, met totaal 9 verdiepingen (had m'n vorige blog verkeerd gezegd). Op dek 3 is de ziekenhuis afdeling. Dat bestaat uit 5 OK's en verschillende afdelingen met in totaal 90 bedden die iets verhoogd zijn zodat er familie onder kan slapen. Verder hebben we nog een röntgen afdeling, laboratorium en apotheek. De tandartspraktijk is een half uur van het schip vandaan. Op dek 4 tot 7 zijn slaapkamers, dek 5 het restaurant, shipshop (kleine supermarkt) starbuckscafe, bibliotheek en wooncabines van gezinnen. Op dek 6 is een chillruimte, computers, wasserette, keuken om te koken en bakken voor wie dat zelf wilt en de school, die is ook op dek 7. Op dek 8 sta je buiten en dek 9 is kleiner, daar is het zwembad, wat nu helaas nog leeg is. Het schip heeft ook een boutique waar je spullen kan inleveren en gratis nieuwe spullen kan komen halen. Heel handig als je iets bent vergeten of als je iets nodig hebt, een bioscoop en een zaal waar meetings worden gehouden en zondagavond kerkdienst.
Het is hier dus net een klein dorp: 's ochtends komt iedereen uit z'n eigen cabine en eet allemaal in hetzelfde restaurant. Daarna gaat iedereen aan het werk. en 's avonds komt iedereen weer terug en eet weer in hetzelfde restaurant. Er werken ongeveer 200 mensen in het ziekenhuis en tandartskliniek, de rest is verspreid over steward (housekeeping, keuken en restaurant) bank, receptie, shipshop, leraressen, er is een kapper, computermensen, electromonteurs, stuurmannen, kapitein, pastoraal werkers kortom echt vanalles. Dus voor wie wilt komen, er is altijd wel iets te verzinnen ;) Er zijn deze week 29 verschillende nationaliteiten op het schip. Ik heb er ongeveer 15 ontmoet.

Aanstaande woensdag is de sceeningday, dan kunnen alle potentiele patienten komen naar een locatie in de buurt en word gekeken wie geholpen kan worden en wie niet. Omdat er heel veel mensen worden verwacht, ook uit andere landen(er is al 1 persoon uit Nigeria aangekomen met een tumor, die gelukkig geholpen kan worden), krijgt iedereen een taak om de dag goed te laten verlopen. Maar daar zal ik in m'n volgende blog meer over vertellen want deze is al veel langer dan ik van plan was. Nu tijd om te gaan chillen! :)

Fijn weekend allemaal!

Lieve groetjes,

Charlotte